Αυτή είναι η σχετική ανάρτηση στο FB της δημοσιογράφου Μαρίνας Αγγελάκη που συζητήθηκε και σχολιάστηκε μετά την επίσκεψή της στην Καβάλα με αφορμή τη παρουσίαση του Φεστιβάλ COSMOPOLIS

Ο χρήστης Marina Agelaki

εξοργισμένος. 1 Ιουνίου στις 9:39 π.μ.

Λέμε συχνά μεταξύ μας οι φίλοι που εκτιμούμε το καλό κρασί ότι οι οινοποιοί είναι ενδιαφέροντες, και συχνά ιδιαιτέρως ενδιαφέροντες, και γοητευτικοί άνθρωποι -και ισχύει-, όπως οι αληθινοί καλλιτέχνες και τα λοιπά και τα λοιπά... λέμε τέτοια.. όπως επίσης ότι το καλό κρασί, η οινοπαραγωγική διαδικασία και η οινοποίηση που είναι από τις παλαιότερες τέχνες του ελληνικού πολιτισμού (φυσικά όχι μόνο του ελληνικού) ανήκουν στην Τέχνη και μάλιστα την υψηλή. Αυτά λοιπόν είχαμε κατά νου και όλοι οι συνάδελφοι προχθές στην Καβάλα όταν επισκεφτήκαμε το οινοποιείο Λαζαρίδη " Nico Lazaridi Winery ", μεταξύ Δράμας Καβάλας, και κουβεντιάζαμε περί τέχνης στην περιβόητη Πινακοθήκη του με τον υιό και σημερινό ιδιοκτήτη του, Φεδερίκο Λαζαρίδη, τον οποίο δεν γνώριζα προσωπικά έως τότε αλλά γνωρίζω καλά τα κρασιά της επιχείρησής του τα οποία απολαμβάνω συχνά. Φύγαμε από εκεί με τις καλύτερες εκτυπώσεις και για τον ίδιο που συναντήσαμε και για το οινοποιείο του που επισκεφτήκαμε.
Δυστυχώς χθες αργά το βράδυ διάβασα το παρακάτω -προ δύο μηνών- ποστ στην προσωπική σελίδα του στο Facebook,

που ξεφύλλισα με αληθινή περιέργεια μετά από τη γνωριμία μου μαζί του αλλά και για την προσθέσω στην ανάρτησή μου για το έργο του αγαπητού καλλιτέχνη Γιώργου Κόφτη, τον οποίο γνωρίζω κι εκτιμώ ιδιαιτέρως και χάρηκα πολύ που δημιούργησε ένα έργο που συνοδεύει ένα από τα αγαπημένα μου κρασιά, το οποίο κοσμεί την ετικέτα του φετινού Μαγικού Βουνού εσοδείας 2019 (τη σχετική ανάρτησή μου δεν θα τη βρείτε, αυθόρμητα την κατέβασα). Περίμενα λοιπόν να βρω στη σελίδα του κ. Λαζαρίδη αναρτήσεις με έργα τέχνης, σχόλια τέχνης, αναφορές περί κρασιού και άλλα. Πλάνη....
Λυπάμαι για ένα πράγμα μόνο (μιλώ για τον εαυτό μου και δεν εκπροσωπώ κανέναν): Ότι δεν γνωρίζαμε τα πραγματικά ενδιαφέροντα του κυρίου Φεδερίκου Λαζαρίδη όταν συναντηθήκαμε μαζί του προχθές. Αν προσωπικά τα γνώριζα, το ζήτημα που θα άνοιγα πριν από οτιδήποτε άλλο στην κουβέντα μας μαζί σας, κύριε Λαζαρίδη, πριν από την αξία της τέχνης του κρασιού, πριν από την αξία της σύγχρονης τέχνης που υπερασπίζεστε ως επιχείρηση εδώ και χρόνια και για τα οποία είστε διαθέσιμος να μιλάτε μεγαλόστομα για ώρες, θα ήταν η τέχνη του να είσαι πάνω από όλα άνθρωπος!
Λυπάμαι ειλικρινά...