CULTURENOW / Αναδημοσίευση

Το Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο της Χίου θα υποδεχτεί την έκθεση ζωγραφικής “Η Γεωργιάννα Νταλάρα συναντά την Χιώτισσα Δέσποινα Σταθάκη”.

Από τις 3 ως τις 10 Μαΐου 2025 διαρκεί η έκθεση-συνύπαρξη δύο σημαντικών νέων εικαστικών δημιουργών της Γεωργιάννας Νταλάρα και της Δέσποινας Σταθάκη στο Ομήρειο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Χίου. Διοργανώνεται από τον Δήμο της Χίου και υλοποιείται από τον δραστήριο εικαστικό θεσμό Τέχνης Φλόγα που διευθύνεται από τον Σταύρο Δεληγιάννη.

Για την έκθεση που επιμεληθηκε ο ιστορικός, κριτικός τέχνης Λεόντιος Πετμεζάς έχει επισημάνει μεταξύ άλλων:

‘’Η εικαστική εργασία των δύο αξιόλογων δημιουργών παρουσιάζει εικόνες δράσης και καταθέσεις που αρχιτεκτονικά συνδέουν άρρηκτα την ιστορικότητα με την σκιαγραφημένη πραγματικότητα. Τα εκθέματα τους παραθέτουν μνημονικές πυροδοτήσεις και εικονίσεις που προσδιορίζουν τους κώδικες των σημαινόντων. Μέσα από τα συστατικά του υποσυνείδητου δομημένα απευθύνονται στην εντρύφηση σε ένα ανεξάντλητο φάσμα ερεθισμάτων. Με γοητεία αναπτύσσουν μια ανάλυση και μια ενδοσκοπική μελέτη τονίζοντας το μεγαλείο της δυναμικότητας. Στις αποτυπώσεις ενσαρκώνεται η οντότητα της μετάλλαξης σταδιακά και βαθμιαία. Δικαιώνοντας με διακριτικότητα την πλαστικότητα στις γραμμές οι καλλιτέχνιδες προσδίδουν στην φορμαρισμένη υφή την απαραίτητη ανάπλαση. Αποκομίζουν το αποτέλεσμα του συνδυασμού ενός πηγαίου και αξεπέραστου ύφους. Αγγίζοντας την ουσία και τα δεδομένα της συνδιαλλαγής αυτής ανοίγουν διόδους στην διαχρονικότητα που απαιτεί το ανεπανάληπτο. Η πυκνότητα της χρωματικής ύλης τους οδηγεί στην ιδεογραφική διατύπωση της εμπειρίας μέσα από την θεματική του ιδεώδους. Στις εκφράσεις τους η αποκάλυψη περνά από την περιοχή του πραγματικού και επιφυλάσσει την διείσδυση στον εσωτερικό πλούτο των στοιχείων του μεταμοντέρνου. Μέσα από ανεπανάληπτους ειρμούς αναδύουν συμβολιστικά μια αφετηρία που συνδυάζει παραστατικά τις κωδικοποιημένες σχηματοποιήσεις με το έντονο επίπεδο διαύγειας. Ταυτίζοντας την ζωή με την τέχνη τα εννοιολογικά τοπία, οι συλλήψεις και οι παραστάσεις ξεκινούν από ένα ιδιότυπο ρεαλισμό και καταλήγουν και σε αφαιρετικές προεκτάσεις. Οι ανατομικές εξάρσεις φτάνουν σε γραφικές επεξεργασίες με διακοσμητική διάταξη. Έχουν κύριο μοτίβο την πλαστικότητα που διαγράφεται σε ευφρόσυνες τροχιές με σημειολογική άποψη. Οι συνθέσεις με την παρέμβαση των τονισμών επισυνάπτουν τα ιδεογράμματα της λεπτομέρειας και τα συμπλέγματα των εμφορούμενων απεικονίσεων. Στις ενστάσεις κυριαρχεί το κρεσέντο της ανατροπής που σηματοδοτεί κάθε σχεδίαση. Με απόλυτη αρμονία σταχυολογείτε ένα μαγευτικό ταξίδι. Οι συνιστώσες των τάσεων δηλώνουν τις εκλεπτυσμένες ερμηνείες που εστιάζονται στις κατακτήσεις της αινιγματικής συνάρτησης και που αναπτύσσονται ανάμεσα στο οικείο και στο μακρινό. Η μετάπλαση της φυσικής διάστασης στις αποδόσεις διαθέτει μοναδικότητα, καθολικότητα και οικουμενικότητα. Οι ετερόκλητες ομοιογένειες μέσα από την σύζευξη της καίριας υπόστασης αξίζει να εξεταστούν προσεκτικά. Η ενότητα στην περιήγηση των επιτευγμάτων, οι ενδιαφέρουσες γωνίες και οι σκοπιές που παρακολουθούμε συνδράμουν αναμφίβολα στο συνδυασμό της συγκυρίας με το κρυπτογραφημένο μοτίβο. Οι νεωτεριστικές και πρωτότυπες προσεγγίσεις των δημιουργών εκπέμπουν ενδόμυχες ψυχικές καταστάσεις με γραμμικές μανιέρες που αναμφίβολα τονίζουν επικονιάσεις και ανακατασκευές ενώ παράλληλα αποτυπώνουν πλευρές της πληρότητας. Μεταφέρουν μια διάθεση με αποσπασματικό κλοιό από προπτώσεις, λήψεις και απεικάσματα. Οι δυνάμεις της έρευνας από τον κριτικό αναλυτή πάνω στην οντότητα των συγκεκριμένων συνθέσεων που παρατηρούμε στην έκθεση επιφυλάσσουν την συγκρότηση ενός δρώμενου τέχνης που με ευκρίνεια οδηγεί στα μονοπάτια της μέθεξης. Αποδεικνύοντας και τεκμηριώνοντας την δύναμη της λεπτομέρειας με εμβληματικές διακινήσεις εμφορούμενες από τις απεικονίσεις της αποκάλυψης. Η κάθε προσέγγιση προσωποποιεί τα δεδομένα της ταύτισης που είναι σχετικά με την μεταβλητότητα της σκέψης, που εξελίσσονται και μεταλλάσσονται σύμφωνα με τους υπάρχοντες νόμους της βαρύτητας και της αντίληψης.

 

Συμπερασματικά η συνολική δομή και η δόμηση της παρούσας έκθεσης εναργέστατα συνδυάζει ένα σημαντικό πεδίο διαπραγμάτευσης στο οποίο η ιδεογραφική οντότητα δίνει ηγεμονικότητα στις προτάσεις. Η αυθεντική γραφή αποδεικνύεται λειτουργική στην προβολή του πλαισίου αναφοράς με θέσεις και αντιθέσεις. Η διάταξη είναι μια πρόκληση και μια πρόσκληση σε ένα περίγυρο που αποθησαυρίζει συνειδητά την σοφία της υψηλής τέχνης. Η προσφορά βασίζεται στο γεγονός ότι μας επιτάσσει στις οδούς που πρέπει να διανύσουμε ενισχύοντας την επιλογή μας με τις γνώσεις που εμπεδώνουν την φυσική νοοτροπία των προθέσεων και προβάλλουν ένα κοινό παρονομαστή. Η τεχνοτροπία της περιεκτικότητας δρα ευεργετικά απέναντι στην διέλευση της ζήτησης και επισημαίνει τους όρους της διευθέτησης που σηματοδοτούν την μετάθεση στο διηνεκές. Σταθερά μετατρέπει τις στοιχειοθετήσεις και τα όρια που διαθέτουν πλέον μια ζώνη ευστάθειας καθώς εμπεριέχουν συνειρμούς και ενέχουν κραδασμούς. Η κατάσταση τροφοδοτεί τα εικονολογικά οράματα με το κληροδότημα της γνώσης από ένα ευκρινή ιδίωμα. Ο διαυγής λόγος μυεί, δένει το σήμερα με το αύριο. Η συγκομιδή του με προσεγμένη κίνηση ενδυναμώνει την υπεροχή της γραφής που διαδέχεται τις συναρτήσεις και συνάδει στην τεκμηρίωση των παραλλαγών. Παραθέτει με επίρρωση μια διείσδυση στην ζώσα ομορφιά και συνιστά την αποκρυπτογράφηση με επιγραφική εξέλιξη. Μιλά με ένα συναίσθημα που κινεί την ψυχή, που συγκινεί, που μας μεταφέρει αισθήματα.’’

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Δέσποινα Σταθάκη (λεπτομέρεια έργου)