Ήταν αρχές του 12ου Αιώνα όταν ο Βασιλιάς της Αγγλίας Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος γνωστός για τις πολεμικές του εκστρατείες (έλειπε πολύ συχνά από το Θρόνο) απηυδισμένος από τις Σταυροφορίες και το αίμα που χυνόταν άδικα στο βωμό της Πίστης, πήρε τα πλοία του σαλπίζοντας το τέλος των Σταυροφοριών, και έφυγε από το λιμάνι Γιάφα της Ιερουσαλήμ.

Πλέοντας και φτάνοντας στο Αιγαίο συνάντησε μεγάλη θαλασσοταραχή και τρικυμία με αποτέλεσμα πολλά σκαριά να αντιμετωπίσουν σοβαρά προβλήματα και να χρήζουν επισκευών.

Αυτή η ανάγκη τον οδήγησε να καταφύγει στη Θάσο το χωριό των Παριανών φημισμένοι καραβοκύρηδες και τεχνίτες ανέλαβαν έναντι αδράς αμοιβής από τον Βασιλιά της Αγγλίας να επισκευάσουν τις ζημιές και αυτό είχε ως αποτέλεσμα στον ένα χρόνο που ο Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος διέμεινε στο νησί της Θάσου να μείνει έκπληκτος από την Θασίτικη φιλοξενία, τις ομορφιές του νησιού και ως δεινός κολυμβητής να απολαύσει τα μπάνια του ειδικά στην σημερινή γκιόλα.

Ικανοποιημένος από την φιλοξενία και θέλοντας να εκφράσει την ευγνωμοσύνη του ο Βασιλιάς της Αγγλίας χάρισε ένα λάβαρο στις αρχές του νησιού το οποίο μέχρι και σήμερα βρίσκεται σε μία πρόχειρη προθήκη στην Ιερά Μονή της Παναγίας στη ομώνυμη περιοχή του νησιού.

(Με στοιχεία ρεπορτάζ από τον φωτορεπόρτερ Θ.Παπαδόπουλο)