Σύλλογος Εθελοντών κατά του Καρκίνου Ν. Καβάλας

1 ώρ.  · Νέο ξεκίνημα, νέο ΔΣ, νέα αρχή για τον Σύλλογο Εθελοντών κατά του καρκίνου. Σε πλήρη απαρτία κάτω από ωραίες αλλά και νόμιμες συνθήκες,πραγματοποιήθηκαν οι εκλογές την 29η Σεπτεμβρίου στο Ξενοδοχείο Γαλαξίας.

Η Πρόεδρος κ. Γκουλούση Σταυρούλα σαν πρώτη ομιλήτρια, μίλησε για θέματα που αφορούν τον Σύλλογο.

Τον λόγο έδωσε στην Γραμματέα κ. Κονδύλη Δήμητρα, όπου παρουσίασε τον Διοικητικό Απολογισμό της τελευταίας χρονιάς. Ακολούθησε ο Οικονομικός Απολογισμός από την Ταμία του Συλλόγου κ. Παρασύρη Μερόπη. Ομόφωνα όλα τα μέλη, αποδέχτηκαν τους απολογισμούς.

Τα νέα μέλη που ψηφίστηκαν για το νέο ΔΣ με αλφαβητική σειρά είναι τα εξής:

1. Ασλάνογλου Χρύσα

2. Γκουλούση Σταυρούλα

3. Γρανάς Αρχέλαος

4. Λιάκα Αλεξάνδρα

5. Μακέδου Ρεγγίνα

6. Παπαδοπούλου Βούλα

7. Παρασύρη Μερόπη.

Ευχόμαστε όλοι αλλά και είμαστε σίγουροι γι αυτό, ότι το νέο ΔΣ θα συνεχίσει με αγάπη το έργο του Συλλόγου, με παλιούς και νέους στόχους και με ψυχική δύναμη θα εκπληρώνει τους στόχους αυτούς μέσα από το Εθελοντικό του έργο. Φυσικά μετά τις εκλογές, ακολούθησε ένα δείπνο με πολλά από τα μέλη του Συλλόγου σε γνωστή ταβέρνα της πόλης μας.

Μακάριος Λαζαρίδης:

«Καλό ταξίδι φίλε μου Λευτέρη Μερέση»

Ο Βουλευτής Π.Ε. Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας, κ. Μακάριος Λαζαρίδης για την απώλεια του πρώην Δημάρχου Θάσου, Λευτέρη Μερέση έκανε την εξής δήλωση:

«Με βαθειά οδύνη αποχαιρετώ τον Λευτέρη Μερέση, φίλο μου πρώτα απ’ όλα και πρώην δήμαρχο Θάσου, ο οποίος έβαλε τα θεμέλια για την πρόοδο και την τουριστική ανάπτυξη του νησιού.

Ήταν ένας ακούραστος μαχητής και αγωνιστής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στο νησί. 

Πάντα χαμογελαστός, απλός, προσιτός και ευγενικός, με την αστείρευτη δοτικότητά του, κατάφερε να έχει μόνον φίλους.

Έτσι θα τον θυμόμαστε για πάντα.

Καλό ταξίδι φίλε μου Λευτέρη, σε τόπους απίθανους, όπως η αγαπημένη σου Θάσος.

Αιωνία σου η μνήμη.

Στην σύζυγό του, Αθανασία και τα παιδιά του εκφράζω τα πιο ειλικρινή συλλυπητήριά μου».

Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε στη 'Ν" ο Αντιδήμαρχος Παιδείας κ. Χριστόδουλος Μιχαλάκης από τις 30 Ιουνίου με την διάλυση των Σχολικών Επιτροπών όλοι οι Διευθυντές των σχολείων είχαν επαρκή χρηματικά ποσά στα ταμεία τους προκειμένου να προβλέψουν και να καλύψουν τις ανάγκες όπως κάθε χρόνο της έναρξης του σχολικού έτους όπως επίσης και για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων των σχολείων για τους πρώτους 3 μήνες του εκπαιδευτικού έτους. Υπήρξε μάλιστα και κάλεσμα προς τους διευθυντές όπως δήλωσε ο Αντιδήμαρχος Παιδείας πριν ανοίξουν τα σχολεία αν υπάρχουν κάποιες έκτακτες ανάγκες προκειμένου να καλυφθούν.

Όσον αφορά τα φαινόμενα κάποιοι διευθυντές να ζητούν από τους μαθητές φωτοτυπικό χαρτί αλλά και άλλα είδη αυτό δεν επιτρέπεται και σύμφωνα με νόμο του '95 υπήρξε η οδηγία να περιοριστεί η χορήγηση φωτοτυπιών και οι υπερβολικές εκτυπώσεις για εκπαιδευτικούς αλλά και περιβαλλοντικούς λόγους.

Τι συμβαίνει στο Δημοτικό Σχολείο Φιλίππων;

Σύμφωνα με καταγγελίες γονέων στο συγκεκριμένο σχολείο πέρα του φωτοτυπικού χαρτιού Α4 οι δάσκαλοι ζητούν από τους μαθητές εξάδες από εμφιαλωμένα νερά αλλά και χαρτιά υγείας και κουζίνας. Απορίας άξιο γιατί δεν ζητήθηκαν όλα τα παραπάνω από τον Διευθυντή του σχολείου από τις αρμόδιες υπηρεσίας του Δήμου Καβάλας και καλούνται τώρα να τα επιβαρυνθούν οικονομικά οι γονείς!

Τι απαντά η Διευθύντρια του Δημοτικού σχολείου κ. Αναστασία Καραγιάννη:

"Από τον Ιούνιο αλλά και τον Σεπτέμβριο είχαμε ενημερώσει για όλες τις ανάγκες μας με μέιλ την Σχολική Επιτροπή. Με τη διάλυση των επιτροπών στο ταμείο του σχολείου είχαν απομείνει 400 ευρώ από τα οποία δαπάνησα για τη συντήρηση στα κάγκελα του σχολείου 250 ευρώ με τιμολόγιο. Προέχει η ασφάλεια των μαθητών. Με τα υπόλοιπα χρήματα αγόρασα μόνο χλωρίνες. Δεν έχουμε ούτε χαρτί να σκουπιστούμε σήμερα που μιλάμε και αναγκάστηκαν κάποιοι δάσκαλοι να ζητήσουν εμφιαλωμένα και χαρτιά από τους μαθητές. Περιμένουμε την άμεση ανταπόκριση του Δήμου σε συνεργασία με το Σύλλογο Γονέων.

Λίγα λόγια από τους ίδιους τους μαθητές για το 4θεσιο σήμερα σχολείο τους

Το Δημοτικό Σχολείο Φιλίππων βρίσκεται στους Φιλίππους, σε ένα χωριό, λίγο έξω από την Καβάλα. Περίπου 18χλμ.μακριά.  Το σχολείο είναι 6/θέσιο. Το κτίσμα δεν είναι πολύ παλιό. Για την περιοχή στην οποία βρίσκεται είναι αρκετά μεγάλο.Έχει 3 ορόφους με δέκα (10) αίθουσες οι οποίες είναι και οι εξής: στο ισόγειο βρίσκεται το νηπιαγωγείο και το γυμναστήριο. Αίθουσα αρκετά μεγάλη για να πηγαίνουμε τις βροχερές μέρες, όταν δε μπορούμε να τρέχουμε έξω στο φυσικό περιβάλλον. Στον πρώτο όροφο έχει δυο (2) γραφεία δασκάλων και τις αίθουσες της Α’ και Β’ τάξης, όπως και της Ε’. Η μια βρίσκεται δίπλα στην άλλη και αριστερά από το μεγάλο γραφείο. Δεξιά του γραφείου έχει μία ακόμη αίθουσα που είναι, όμως, κενή προς το παρόν. Μέσα σε αυτή υπάρχουν θρανία μιας άλλης εποχής που χρησιμοποιούσαν παλιότερα οι μαθητές. Στο δεύτερο όροφο υπάρχουν 5 αίθουσες ακόμη. Ανεβαίνοντας τις σκάλες η πρώτη αίθουσα που βλέπουμε είναι αυτή της Δ’ τάξης. Δίπλα της και σχεδόν στη μέση του χώρου είναι η αίθουσα των υπολογιστών, η οποία χρησιμοποιείται κατά κύριο λόγο στο Ολοήμερο. Ακολουθεί η αίθουσα των “μεγάλων” του σχολείου, δηλαδή της ΣΤ’ και στο τέλος, της Γ’ τάξης. Στο τέλος του διαδρόμου μια μικρότερη αίθουσα περιμένει τους μαθητές του Ολοήμερου να ζεστάνουν το φαγητό τους και να φάνε. Όλες οι αίθουσες του είναι ευάερες και ευήλιες. Παντού γύρω γύρω υπάρχουν μεγάλα παράθυρα. Η θέα αυτών είναι στην μπροστινή αυλή και σε ένα λόφο του χωριού.

Το σχολείο μας είναι βαμμένο με έντονα χρώματα τόσο μέσα όσο κι έξω. Το πορτοκαλί χρώμα είναι αυτό που κυριαρχεί στους περισσότερους χώρους. Σίγουρα μπαίνοντας κανείς στο χωριό το ξεχωρίζει από μακριά, κι αυτό γιατί το χρώμα του εξωτερικά είναι πορτοκαλί. Το ίδιο ισχύει και μέσα, με τη διαφορά πώς στους μέσα τοίχους υπάρχουν και διάφορα σχέδια ζωγραφισμένα με διαφορετικά σχήματα. Το κτίριο του σχολείου έχει μια τεράστια στέγη με κόκκινα κεραμίδια. Επίσης, έχει μια μεγάλη αυλή που περιτριγυρίζει τον χώρο του σχολείου με ένα γήπεδο μπάσκετ κι ένα ποδοσφαίρου. Η αυλή έχει ψηλά δέντρα και διάφορα λουλούδια.

 Το σχολείο μας το αγαπάμε πολύ, αφού περνάμε πολλές ώρες μέσα σε αυτό και προσπαθούμε να το κρατήσουμε καθαρό και το προσέχουμε από φθορές!!

                Από τους μαθητές της Δ’ τάξης

Η σχετική ανάρτηση στα social:

Ο χρήστης Μαρία Χατζηκωνσταντίνου είναι με το χρήστη μαρια αρχοντη και 12 ακόμη

Σε μία κατάμεστη αίθουσα ολοκληρώθηκε με επιτυχία η Ημερίδα της Διαβαλκανικής Συνεργασίας Γυναικών Unesco Center for Women and Peace in the Balkan Countries με θέμα την κλιματική κρίση και τις κοινωνικές οικονομικές υγειονομικές και ψυχικές επιπτώσεις της στις Γυναίκες των Βαλκανίων.

Οι εκλεκτοί ομιλητές και ομιλήτριες που μας τίμησαν κ Σοφία Μαυρίδου κ Μαρία Σπυράκη κ. Μαρία Παρταλίδου κ Λινα Τσαλταμπάση κ Δεσποινα Δριβάκου κ Αθανάσιος Εξαδάκτυλος και κ Κωστής Μουσουρούλης, ανέλυσαν με τις τοποθετήσεις τους, τις διαπιστώσεις και προτάσεις για την Ανθεκτικότητα και την Αειφορία!

Την συζήτηση συντόνισε με τις εύστοχες ερωτήσεις η κ Μαρία Μαθιοπούλου ,ενώ παράλληλα είχαμε την ευγενική χορηγία της κ Evlambia Angelou η οποία μετέφραζε στην νοηματική την εκδήλωση!

Ευχαριστούμε θερμά τους εξαιρετικούς προσκεκλημένους ακροατές μας που με θέρμη και προσήλωση συμμετείχαν στην εκδήλωση και το Συντονιστή Γραφείου Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη κ Giannis Papageorgiou για την παρουσία του!

ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ ΕΧΟΥΝ την ίδια αγωνία όταν φτάνει η μέρα που ανοίγουν οι θέσεις με τους διορισμούς των εκπαιδευτικών. Είναι εκείνη η στιγμή που ενώ θα έπρεπε να χαίρονται που βλέπουν το όνομά τους στις λίστες των επιτυχόντων, τους πιάνει το άγχος επειδή συνειδητοποιούν ότι έχουν τοποθετηθεί σε σχολείο που βρίσκεται σε κάποιο δημοφιλή τουριστικό προορισμό και σκέφτονται τα πολλαπλά προβλήματα που έχουν να διαχειριστούν. Πού θα μείνω; Πόσα χρήματα θα χρειαστώ;

Μήπως καταλήξω να κοιμάμαι σε κάποιο κάμπινγκ ή ακόμα και στο αυτοκίνητο; Το στεγαστικό πρόβλημα είναι το κυριότερο που αντιμετωπίζει ο κλάδος των εκπαιδευτικών και έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.

Είναι δισεπίλυτο και αφορά ένα μεγάλο ποσοστό εκπαιδευτικών (αναπληρωτές, νεοδιόριστους και μόνιμους), οι οποίοι αναγκαστικά εργάζονται σε διαφορετικό τόπο από αυτόν της μόνιμης κατοικίας του.

Κι όλα αυτά όταν ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός ζει με 776 ευρώ τον μήνα, ενώ η εύρεση στέγης, οι υπέρογκες τιμές των ενοικίων, το κόστος διαβίωσης και τα πάγια έξοδα ξεπερνούν ακόμα και το 50% του μηνιαίου του εισοδήματος.

«Αντιμετωπίζεις δυσκολίες που δεν μπορείς να ελέγξεις. Αυτή η απουσία επιλογής, η αίσθηση ότι δεν ορίζεις ο ίδιος τη ζωή σου είναι το πρώτο φορτίο που κουβαλάς. Πέρσι, για παράδειγμα, έμαθα ότι ήμουν αναπληρωτής στη Σάμο την 1η Σεπτεμβρίου. Έπρεπε να παρουσιαστώ μέχρι τις 7 Σεπτεμβρίου στο σχολείο. Είχα δύο μέρες για να ετοιμάσω τα πράγματά μου, να πάρω το καράβι από Καβάλα, να αποχαιρετήσω τους πάντες. Δύο ώρες πριν φτάσω στη Σάμο και ενώ βρισκόμουν εν πλω, έμαθα σε ποιο σχολείο με είχαν τοποθετήσει. Κι όλα αυτά σε ένα νησί που δεν είναι μικρό σε έκταση. Επομένως, υπήρχε η πιθανότητα να είχα κλείσει σπίτι στην άλλη πλευρά του νησιού από εκείνη όπου τελικά θα διοριζόμουν», επισημαίνει στην αρχή της συνομιλίας μας ο αναπληρωτής εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας και υποψήφιος διδάκτορας Θεολογίας Σπύρος Κατσικαρώνης.

Δυστυχώς, το τουριστικό θαύμα της ανάπτυξης στην περιοχή των Κυκλάδων τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε εφιάλτη όχι μόνο για τους εκπαιδευτικούς αλλά και για γιατρούς, νοσηλευτές, εκαβίτες και πυροσβέστες που συχνά αναγκάζονται να κοιμηθούν στα αμάξια τους ή σε “παράγκες” που μισθώνονται για υπέρογκα ποσά, προκειμένου να καταφέρουν να παραμείνουν και να εργαστούν στο εκάστοτε νησί.

Στη συνέχεια περιγράφει όλα όσα έζησε σε Σάμο και Σύρο όπου έχει διοριστεί: «Αρχικά, το να είσαι αναπληρωτής είναι η πιο όμορφη αλλά και πιο γενναία απόφαση της ζωής σου. Στο ξεκίνημα κάθε σχολικής χρονιάς εύχεσαι τρία πράγματα: να σε καταλαβαίνουν, να μη χάσεις τον εαυτό σου και να γεμίσεις τη βαλίτσα της επιστροφής σου με πολλά χαμόγελα. Ίσως είναι και ο δικός μου τρόπος να μένω συγκεντρωμένος σε αυτό που αγαπάω, τα παιδιά. Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί λόγοι να χάσει κάποιος αναπληρωτής τη συγκέντρωση ή την υπομονή του. Για αρχή, ζεις συνέχεια με άγχος και αβεβαιότητα, κάθε χρόνο ένα διαφορετικό μέρος και σχολείο, διαφορετικοί συνάδελφοι, μαθητές και γονείς. Ξεκινάς αφήνοντας πίσω την οικογένεια και τους φίλους σου για να κάνεις ένα βήμα προς το άγνωστο. Δεν είναι εύκολο να οργανώνεις τη ζωή σου από την αρχή». 

Πλέον, ένα σημαντικό εργαλείο για τους εκπαιδευτικούς αποτελούν οι ομάδες που έχουν δημιουργήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ουσιαστικά, προσπαθούν να βρουν λύση μέσω της αυτοοργάνωσης. Ο Σπύρος Κατσικαρώνης εξηγεί: «Μόλις αποβιβάστηκα από το πλοίο στη Σάμο έπρεπε να βρω σπίτι. Είχα κάνει μια μικρή έρευνα από κάποιες σελίδες που υπάρχουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Είναι αυτές οι ομάδες που έχουμε φτιάξει οι αναπληρωτές για να είμαστε αλληλέγγυοι. Όταν νιώθεις ότι το κράτος σού θέτει συνεχώς εμπόδια, η αλληλεγγύη είναι η τελευταία γραμμή άμυνας και ανθρωπιάς. Είναι αρκετά δύσκολο να πρέπει να εναποθέτεις συνεχώς τις ελπίδες και την εμπιστοσύνη σου σε κόσμο που δεν ξέρεις. Έμπαινα στο ένα σπίτι και μου έλεγαν ότι είχε νοικιαστεί στο παιδί που μόλις είχε φύγει. Είναι σκληρή κατάσταση, αλλά δεν μπορείς να σταθείς σε μια κακοτυχία, πρέπει να συνεχίσεις. Αν είσαι τυχερός, θα χρειαστείς κάποιες μέρες. Έπειτα, συνήθως οι ιδιοκτήτες ακινήτων ζητάνε δύο ενοίκια εγγύηση, άλλοι ζητάνε να μην υπάρξει συμβόλαιο και ζεις με τον κίνδυνο μόλις αρχίσει η καλοκαιρινή σεζόν να σε πετάξουν έξω.

Είναι κουραστικό να πρέπει να εξηγείς ότι όλα αυτά που ζητάνε, μαζί με όσα έχεις ξοδέψεις ήδη, είναι κοντά στα 1.500 ευρώ. Είναι ακόμα πιο κουραστικό να ξέρεις ότι θα πληρωθείς τον πρώτο μισθό μετά από περίπου 35 μέρες. Αρκετοί ζητούν δανεικά από την οικογένεια ή φίλους και τους ξεπληρώνουν, αν είναι τυχεροί, στο τέλος της χρονιάς». 

Τι έπεται; «Όταν επιτέλους τακτοποιηθείς, ξεκινάει η σχολική χρονιά κι εσύ πρέπει με τα ρούχα στις βαλίτσες να κρατήσεις όρθιο και χαρούμενο τον εαυτό σου. Και τούτο διότι ένας χαρούμενος δάσκαλος μπορεί να δημιουργήσει ευτυχισμένους ανθρώπους, οι οποίοι θα λάμψουν. Γι’ αυτό η διδασκαλία είναι μια ανοιχτή αγκαλιά προς την ανθρωπιά. Ξέρεις, περισσότερο από ποτέ έχουμε ανάγκη να επιστρέψουμε στον άνθρωπο. Ο κύριος υπεύθυνος για τη μεγάλη ταλαιπωρία μας είναι πρώτα απ’ όλα το κράτος, η πολιτεία.

Λειτουργεί βεβιασμένα και χωρίς σχέδιο. Για πάνω από δέκα χρόνια δεν έκανε διορισμούς μόνιμου προσωπικού. Ωστόσο, ακόμα και τώρα που διορίζει κόσμο, οι αναπληρωτές ξεπερνούν τους 50.000. Ο αναπληρωτής πρέπει να είναι έκτακτο προσωπικό και όχι μια πάγια τακτική. Αυτό φανερώνει ότι απλώς δεν ενδιαφερόμαστε για τον ανθρώπινο παράγοντα. Είναι λογικό να αλλάζουμε σχολεία κάθε χρόνο και οι μαθητές να αλλάζουν δασκάλους κάθε χρόνο; Είναι λογικό η προϋπηρεσία και το μεταπτυχιακό μου, ενώ έχουν αναγνωριστεί από το υπουργείο Παιδείας και υπάρχουν ψηφιακά, να πρέπει κάθε χρόνο να αναγνωρίζονται από την εκάστοτε πρωτοβάθμια, αλλιώς δεν θα πληρωθώ, όπως πραγματικά αξίζω; Είναι λογικό να είμαστε η πιο καταρτισμένη γενιά δασκάλων, με μεταπτυχιακά και διδακτορικά, και να περιμένουμε να διοριστούμε;» αναρωτιέται ο Σπύρος Κατσικαρώνης. 

Ο Παναγιώτης Ιωάννου είναι δάσκαλος στο Δημοτικό Σχολείο Γενναδίου της Ρόδου από πέρσι. Όπως θα μου πει, φέτος έζησε τον δικό του γολγοθά, αφού έψαχνε μια γκαρσονιέρα στο Γεννάδι μέχρι 300 ευρώ. Για δύο εβδομάδες χρειάστηκε να κοιμηθεί στο αυτοκίνητο, ενώ έκανε μπάνιο στις ντουζιέρες των παραλιών του νησιού.

Κι όλα αυτά επειδή του ζητούσαν 400 ευρώ για ένα στούντιο και αδυνατούσε να διαθέσει αυτό το ποσό. Η περιπέτειά του είχε αίσιο τέλος χάρη στην κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας, που έσπευσε να βοηθήσει ώστε να βρει σπίτι. «Είναι αλήθεια ότι στο τέλος Οκτωβρίου μπορεί κάποιος να βρει σπίτι με σχετικά χαμηλό ενοίκιο επειδή τότε λήγει η τουριστική περίοδος. Ωστόσο, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι πρέπει να παρουσιάζονται από τις αρχές Σεπτεμβρίου στα σχολεία». 

Φυσικά, τα προβλήματα γίνονται ακόμα πιο έντονα και η κατάσταση απελπιστική όταν διορίζεσαι σε σχολείο των Κυκλάδων, αφού η τουριστική κίνηση έχει εκτοξεύσει στα ύψη τις τιμές των ενοικίων. Έτσι, αρκετοί εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να διαμένουν σε εστίες και σε δωμάτια που ενοικιάζονται από τον δήμο, άλλοι πληρώνουν ξενοδοχείο και κάποιοι φιλοξενούνται σε συναδέλφους τους.

«Είναι προφανές ότι οι συνθήκες που αφορούν το ζήτημα της στέγασης των εκπαιδευτικών, και βέβαια των υπόλοιπων εργαζόμενων στις Κυκλάδες, προετοιμάζουν όσους διαμένουν ήδη στα τουριστικά και υπερτουριστικά νησιά των Κυκλάδων αλλά και όσους θα κληθούν να εργαστούν τον επόμενο χρόνο ή και τα επόμενα χρόνια στην περιοχή για καταστάσεις ακόμα πιο δυσοίωνο. Και ενώ μέχρι και πριν από λίγο καιρό τα νησιά που αντιμετώπιζαν το μεγαλύτερο στεγαστικό πρόβλημα ήταν τα υπερτουριστικά κυκλαδονήσια (κυρίως Μύκονος, Πάρος, Σαντορίνη), πλέον το πρόβλημα διογκώνεται και επεκτείνεται επικίνδυνα σταδιακά και στα υπόλοιπα νησιά», επισημαίνει από τη Μύκονο ο εκπαιδευτικός και πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ Κυκλάδων, Δημήτρης Παπαδημητρίου.

Και προσθέτει: «Οι νέες μεγάλες “επενδύσεις” που υλοποιούνται με τη μορφή τεράστιων ξενοδοχειακών μονάδων υποδηλώνουν περισσότερο προσωπικό, του οποίου τη στέγαση θα κληθούν να διασφαλίσουν πρώτιστα οι εργοδότες. Όταν σε ένα νησί ο κορεσμός, η ακρίβεια και η αισχροκέρδεια στην αναζήτηση στέγης έχουν χτυπήσει ήδη “κόκκινο”, τον Σεπτέμβρη που θα κληθούν να βρουν στέγη σε αυτό περισσότεροι από 100 εκπαιδευτικοί, η κατάσταση θα γίνει από χαώδης μέχρι εκρηκτική. Την ίδια στιγμή, βέβαια, στο νησί η τιμή για μια γκαρσονιέρα ξεκινάει από τα 400 ευρώ αν κάποιος σταθεί τυχερός, ενώ η τιμή για ένα σπίτι με δύο υπνοδωμάτια δύσκολα πέφτει κάτω από τα 600 ευρώ. Βέβαια, μιλάμε πάντα για τους δέκα μήνες που αφορούν τη χειμερινή σεζόν στο νησί, δηλαδή από Σεπτέμβρη μέχρι τέλος Ιουνίου.

Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ συχνό το φαινόμενο να ξεσπιτώνονται οι συνάδελφοι Μάη ή Ιούνη και να αναζητούν δωμάτια για κάποιες βδομάδες ή ημέρες, προκειμένου να παραμείνουν στο νησί για να εργαστούν. Αντίστοιχη με τη Μύκονο είναι η κατάσταση στην Πάρο και τη Σαντορίνη». 

Για τον κ. Παπαδημητρίου το ζήτημα είναι ότι τα τελευταία τέσσερα-πέντε χρόνια το στεγαστικό πρόβλημα έχει επεκταθεί ταχύτατα και επικίνδυνα και στα υπόλοιπα κυκλαδονήσια, στα οποία μέχρι πρότινος δεν υπήρχαν αντίστοιχα προβλήματα.

«Στη Σύρο πολύ δύσκολα θα βρεθεί πλέον σπίτι με δύο υπνοδωμάτια μέσα ή και λίγο έξω από την Ερμούπολη με λιγότερο από 600 ευρώ. Στην Τήνο δεν υπάρχει γκαρσονιέρα κάτω από 350 ευρώ μέσα στη Χώρα ή πλησίον της, στην Τζια επικρατεί αντίστοιχη κατάσταση, ενώ στη Μήλο πολύ λίγα δωμάτια ή σπίτια είναι διαθέσιμα από Σεπτέμβρη μέχρι 30 Ιουνίου (κατά τη διάρκεια της εκπαιδευτικής χρονιάς δηλαδή), και από αυτά που υπάρχουν πολύ δύσκολα θα βρεθεί μια γκαρσονιέρα κάτω από 400 ευρώ. Παρόμοια κατάσταση παρατηρείται και στη Σίφνο, ενώ στα μικρότερα νησιά των Κυκλάδων, όπως η Σέριφος και η Κίμωλος, η κατάσταση κατευθύνεται με ταχύτητα προς την ίδια κατεύθυνση.

Πάντα, βέβαια, πρέπει να θεωρείται αυτονόητο ότι η παραπάνω κατάσταση αφορά τη χειμερινή σεζόν, από Σεπτέμβρη μέχρι 30 Ιούνη, καθώς είναι πλέον σχεδόν αδύνατο να κρατήσει ένας εργαζόμενος σπίτι για όλο τον χρόνο, εκτός βέβαια αν είναι σε θέση να διαθέσει ένα ποσό τεράστιο για τα δεδομένα του. Να σας θυμίσω ότι στα πιο τουριστικά νησιά μια γκαρσονιέρα στοιχίζει 8-9.000 ευρώ για όλο τον χρόνο και ένα δυάρι 10-12.000 ευρώ. Το γεγονός αυτό στερεί αυτομάτως από μια οικογένεια τη δυνατότητα να παραμείνει σε ένα από τα κυκλαδονήσια για κάποια χρόνια, σε περίπτωση που οι γονείς είναι υποχρεωμένοι λόγω διορισμού να εργαστούν εκεί, και δημιουργεί ασύμμετρες και ιδιαίτερα προβληματικές συνθήκες ζωής και διαβίωσης. Εδώ θα πρέπει να συνυπολογιστεί πως το κόστος διαβίωσης στα κυκλαδονήσια είναι υπερδιπλάσιο και πολλαπλάσιο σε πολλές περιπτώσεις του αντίστοιχου στην ηπειρωτική Ελλάδα, ξεκινώντας από τα βασικά δημόσια αγαθά (ρεύμα, νερό, αλλά και αποχέτευση σε πολλές περιπτώσεις), τα καύσιμα (2,30 η τιμή του λίτρου της βενζίνης σήμερα στη Μύκονο) και το κόστος μετακίνησης, το οποίο έχει αυξηθεί υπερβολικά τα τελευταία χρόνια∙ περίπου 450 ευρώ χρειάζεται μια τετραμελής οικογένεια με αυτοκίνητο για ένα δρομολόγιο μετ’ επιστροφής Σύρος - Πειραιάς. 

Κλείνοντας, ο κ. Παπαδημητρίου θα πει: «Δυστυχώς, το τουριστικό θαύμα της ανάπτυξης στην περιοχή των Κυκλάδων τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε εφιάλτη όχι μόνο για τους εκπαιδευτικούς αλλά και για γιατρούς, νοσηλευτές, εκαβίτες και πυροσβέστες που συχνά αναγκάζονται να κοιμηθούν στα αμάξια τους ή σε “παράγκες” που μισθώνονται για υπέρογκα ποσά, προκειμένου να καταφέρουν να παραμείνουν και να εργαστούν στο εκάστοτε νησί. Σκεφθείτε ότι οι παραιτήσεις και οι “αρνήσεις” εκπαιδευτικών να αναλάβουν υπηρεσία στις Κυκλάδες το σχολικό έτος 2023-3024 άγγιξαν το 30%.

Όλα τα παραπάνω στοιχεία σε συνδυασμό με τους “διαλυμένους” μισθούς των εκπαιδευτικών τα τελευταία χρόνια θέτουν πλέον το ζήτημα σε μια νέα βάση: δεν μιλάμε για αξιοπρεπή διαβίωση αλλά μόνο για επιβίωση». 

Πηγή LIFO

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

«Με όσα η Πίστη ορίζει»

Στην πρώτη του μηνός Σεπτεμβρίου, που η Εκκλησία μας ορίζει την αρχή της Ινδίκτου, εύλογα εγείρεται το ερώτημα περί τίνος πρόκειται. Εν πρώτοις ιστορικώς η χρήση του όρου αυτού σήμαινε την αρχή του οικονομικού έτους και της ανά δεκαπενταετία προσδιοριζομένης φορολογικής πολιτικής των Ρωμαίων. Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα περί αυτήν ιστορικά και τυπολογικά δεδομένα, καθώς και όσες μαρτυρίες υπάρχουν σε σχετικές με το Χριστιανικό Εορτολόγιο πηγές, η εορτή της Ινδίκτου στο Εκκλησιαστικό Εορτολόγιο ανάγεται όχι μόνον στον 4ο μ.Χ. αι. αλλά και παλαιότερα, έχουσα την αφετηρία της στην Καινή Διαθήκη. Βεβαίως, ο 4ος αιώνας είναι βασικός για την από ιστορικής απόψεως καθιέρωση της 1ης Σεπτεμβρίου ως αρχής του εκκλησιαστικού έτους.

Στο πλαίσιο αυτό της νέας αρχής, η Αγίας μας Εκκλησία παρουσιάζει στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα τον Κύριο μας Ιησού Χριστό να βρίσκεται στην πόλη που ανετράφη, την Ναζαρέτ, η οποία ανήκει στις πόλεις που έχουν ανοικοδομηθεί γύρω από την λιμνοθάλασσα της Τιβεριάδος. Κατά την ημέρα του Σαββάτου εισέρχεται στην συναγωγή και στέκεται στον τόπο της αναγνώσεως, όπως είχαν τότε συνήθεια οι Ιουδαίοι, να ακούν αναγνώσματα των Ιερών Κειμένων της καθ’ημάς Παλαιάς Διαθήκης και να εκφράζουν την ερμηνεία επάνω σε αυτά. Εδόθη στον Κύριο το βιβλίο με τις προφητείες του Προφήτου Ησαΐου. Μέσα από αυτό ανέγνωσε ένα προφητικό χωρίο του οποίου η ερμηνεία είναι ο ίδιος ο Χριστός, που την στιγμή εκείνη στεκόταν ενώπιον των ομοφύλων Του και με αυτόν τον τρόπο μαρτυρούσε τον εαυτό του Μεσσία, λέγοντας ότι εκπληρώνεται η προφητεία της Γραφής σήμερα όπως ακούστηκε. Το περιεχόμενο της Προφητείας έχει σε απλή ερμηνευτική απόδοση ως εξής: «Πνεύμα Κυρίου μένει σε εμένα, διότι με αυτό με έχρισε ο Κύριος ως άνθρωπο και με έστειλε να κηρύξω στους πτωχούς και γυμνούς από πίστη ανθρώπους το χαρμόσυνο μήνυμα της λυτρώσεως, να θεραπεύσω αυτούς των οποίων η καρδία έχει συντριβεί από το βάρος της αμαρτίας. Να κηρύξω στους δούλους της αμαρτίας την άφεση και την απελευθέρωση, να χαρίσω ανάβλεψη σε εκείνους που έχουν σκοτισμένο και τυφλωμένο τον νούν από τα πάθη της αμαρτίας, να στείλω υγιείς και ελευθέρους από κάθε ενοχή εκείνους που έχουν καταπληγωθεί και συντριβεί από την αμαρτία. Με έστειλε να κηρύξω στους ανθρώπους την αρχήν νέας περιόδου, η οποία θα είναι ευχαρίστως δεκτή από τον Θεόν, ποθητή δε και χαρμόσυνος διά τους ανθρώπους». Αυτά τα λόγια της Προφητείας επακριβώς εκπλήρωσε ο Κύριός μας καθ’όλη την επίγεια πορεία Του. Όσοι Τον δέχτηκαν έλαβαν την εξουσίαν να γίνουν παιδιά του Θεού, κατά τον Ευαγγελιστή Ιωάννη, να κάνουν την αρχή μίας νέας ζωής, της κοινώς λεγομένης εν Χριστώ ζωής. 

Απλά και βασικά στοιχεία της εν Χριστώ ζωής είναι ο άνθρωπος να ακολουθεί την αληθινή Πίστη και να ζει σύμφωνα με όσα αυτή η Πίστη ορίζει, μιμούμενος το φωτεινό παράδειγμα των Αγίων, οι οποίοι αγωνίστηκαν διά την τελεία μίμηση του Χριστού. Αυτά είναι τα ζητούμενα, τα κεντρικά αιτήματα, όλων των προσευχών και των ιερών έργων. Η πολυβαδισμένη πορεία, Μετάνοια-Εξομολόγηση-Νηστεία-Θεία Κοινωνία, αποδεικνύει με το αποτέλεσμα της μεταμορφώσεως των ανθρώπων και των κοινωνιών, την δυνατότητα του Ορθοδόξου Χριστιανού να ζει από εδώ ακόμη τον Παράδεισο, τον οποίο ας χαρίσει ο Κύριος σε όλους.

ΕΚ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ Φ. Ν. Θ. Ιερομόναχος Προκόπιος Τραντάλης

Ο χρήστης Ανδρέας Καλλινικίδης  αισθάνεται θετικά με το χρήστη Christos Bosmpotis και 38 ακόμη στην τοποθεσία Παγγαιο Ορος.

Μετά από 9 μέρες μάχης με την φωτιά, αγωνίας άγχος κόπωσης απογοητευης πολλές φορές, εχθες και σημερα ο καλος θεός μας βοήθησε να σβήσει σχεδόν τελείως η φωτια στο παγγαιο μας!!!που κάποιοι άνθρωποι υπέρ βαλαν εαυτό για να κρατήσουν την φωτιά μακρια απο τα χωρια μας και μακρια απο της περιοχές ηψηλης βλάστησης, θέλω να πω ενα μεγαλο ευχαριστώ σε όλους που βοήθησαν να πετύχουμε τον στόχο μας, πυροσβέστες πιλότους πολιτικη προστασία περιφέρεια δασαρχείο αστυνομια τον στρατό , πολιτιστικους συλλόγους ,κυνηγετικούς συλλόγους απλους ανθρώπους εθελοντές απο 13 ετών μέχρι 85 που με αυτοκίνητα δικα τους με καυσιμα δικα τους μερα νυχτα ηταν στη μαχη,τους βουλευτές του νομου,,όλους τους επαγγελματίες της περιοχής μας και όχι μόνο,τον ορειβατικό σύλλογο Καβάλας, τους υπαλλήλους του δήμου μάς,τους δημους Καβάλας και Νεστου και όποιον άλλον βοήθησε να με συνχωρεσεται εαν ξεχασα κάποιους, αλλά θέλω να πω ενα πολύ μεγάλο μπράβο στον διοικητή πυροσβεστικης νομου Καβάλας Κ Χρηστιδη Αντώνη το διοικητή πυροσβεστικη Καβάλας Kyriakos Mandranis τον ΔΙΚΟ ΜΑΣ διοικητή Mpampis Papadopoulos και υποδιοικητη μας Σάββας Εμμανουηλίδης που μέρες ολόκληρες θυμήθηκαν τα παλιά τους και απλωναν σωλήνες χιλιομέτρων μέσα στην νυχτα μαζί με τις ειδικές ομάδες πεζοπορων και τους πυροσβεστες μας, για να μπορέσουν να περιορίσουν την φωτιά, και τελευταία άφησα τον δήμαρχο Αναστασιάδης Φίλιππος και είναι η πρώτη φορά που κάνω αυτό για συνάδελφο μας,από την πρώτη στιγμή ήταν παρών ώρες ατελειωτες να μας συντονίζει ολους τους συναδέλφους που ειμασταν στο βουνο,να μας λέει καντε ότι μπορείτε μην υπολογίζεται τίποτα από θέμα κωδικών και οτιδήποτε για μηχανήματα και ότι άλλο χρειάζεται για να κόψουμε την φωτιά, να φτάνει σε σημείο να( μαλώνει) με υπουργους αρχηγούς στρατηγούς για να μπορέσει να φέρει όσα παραπάνω πυροσβεστικά μέσα μπορούν βοηθήσουν στο στόχο μας δήμαρχε ειλικρινά σε Χάρηκα, !!και περαστικά στον φίλο εθελοντη,του ευχόμαστε γρήγορη ανάρρωση George Rinotas Georgia Efstratiou

Υποστελεχωμένες Δασική υπηρεσία, και Πολιτική προστασία ειδικά στην Περιφέρεια με αρμοδιότητες “ξένες” από το επιστημονικό της πεδίο και δάση που αφήνονται στην τύχη τους λόγω έλλειψης σχεδίου αντιμετώπισης ειδικά εκτός Αθηνών με τρανταχτό παράδειγμα την φωτιά που κατακαίει το Παγγαίο για 8η μέρα και τους αρμοδίους να περιμένουν τη βροχή για να σταματήσει η περιβαλλοντική καταστροφή.

Πως θα αντιδρούσατε αν μαθαίνατε ότι το Δασαρχείο Καβάλας χρηματοδοτείται από το Κράτος με μόλις 10χιλ ευρώ ετησίως για να διαχειριστεί μια μεγάλη δασική και χορτολιβαδική έκταση πολλών στρεμμάτων και επίσης να συντηρήσει και να βελτίωση μεγάλο δίκτυο δασικών οδών και καθαρισμού αντιπυρικών ζωνών ;

Πως θα αντιδρούσατε αν μαθαίνατε ότι τα Δασαρχεία και οι Διευθύνσεις Δασών πέρα ενός ικανοποιητικού αριθμού δασοφυλάκων που παίζουν κορώνα γράμματα τις ζωές τους κάνοντας περιπολίες με ακατάλληλα αυτοκίνητα (σαπάκια) που έχουν συμπληρώσει 4 δεκαετίες ζωής κινούμενα σε κακοτράχαλους δρόμους στερούνται επιστημονικού προσωπικού (δασοπόνων και δασολόγων) μιας και μετά τη συνταξιοδότηση των παλαιοτέρων δεν προσλαμβάνονται νέοι με αποτέλεσμα να χάνεται η πολύτιμη εμπειρία που θα μπορούσε να μεταλαμπαδευτεί και που τις περισσότερες φορές είναι σωτήρια στην αντιμετώπιση μιας πυρκαγιάς.

“Αν συνεχίσουμε να έχουμε την ίδια αντίληψη για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών, το Παγγαίο αλλά και τα υπόλοιπα βουνά μας θα καίγονται και θα αναρωτιόμαστε το γιατί.

Η πενιχρή χρηματοδότηση η έλλειψη μέσων όσο και η υποστελέχωση και λειψανδρία σε επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό (το τελευταίο μάλιστα θα μπορούσε με τις κατάλληλες προσλήψεις να "κυνηγήσει" κονδύλια για δασικά προγράμματα από την Ε.Ε.) των Δασαρχείων απαντούν στο ερώτημα και τη σημασία της πρόληψης των πυρκαγιών και τον κομβικό ρόλο της δασικής υπηρεσίας, την ώρα που Δήμοι και κάτοικοι μετρούν τις πληγές τους.

“Η δασική υπηρεσία έχει εκτοπιστεί από τον φυσικό της χώρο”

“Στην ουσία, η δασική υπηρεσία έχει εκτοπιστεί από τον φυσικό της χώρο. Αρμοδιότητες δικές της έχουν μεταφερθεί στο Υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, που δεν είναι στελεχωμένο με το ανάλογο επιστημονικό προσωπικό. Είμαστε για παράδειγμα τυχεροί που ο Διοικητής της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Ελευθερούπολης είναι και Δασοπόνος και γνωρίζει κάτι παραπάνω τονίζουν απλοί κάτοικοι εθελοντές οι οποίοι έτρεξαν από την πρώτη ώρα να σβήσουν την φωτιά που έκαιγε ανενόχλητοι χαμηλή βλάστηση και μπορούσε να σβήσει αν υπήρχε σχέδιο εν τη γενέση της.

Οι περισσότεροι πυροσβέστες δεν γνωρίζουν το ανάφλυφο της περιοχής, δεν γνωρίζουν τους δασικούς δρόμους, δεν ελέγχουν τη χειμερινή περίοδο αν οι δεξαμενές είναι αρκετές και εφοδιασμένες με νερό σε περίπτωση πυρκαγιάς, δεν λειτουργούν επιχειρησιακά μιας και οι οδηγίες που λαμβάνουν από την εξίσου υποστελεχωμένη Πολιτική προστασία στην Καβάλα (Επί σειρά ετών ένας Προιστάμενος χωρίς προσωπικό) δείχνουν έλλειψη συντονισμού (ειδικά για τις πρώτες ώρες με μετάβαση πεζοπόρων τμημάτων στο σημείο της πυρκαγιάς) με αποτέλεσμα να τρέχουν και να μην φτάνουν όταν η φωτιά αφού κατέκαψε χιλιάδες στρέμματα από χόρτα (χαμηλή βλάστηση) και θάμνους επεκτάθηκε στις οξιές του Παγγαίου με αποτέλεσμα όλοι σήμερα να παρακαλούν την έλευση της βροχής προκειμένου να σταματήσει η περιβαλλοντική καταστροφή.

Έτσι βλέπουμε συντηρήσεις δρόμων, διανοίξεις αντιπυρικών ζωνών, να μεταφέρονται στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Πολιτικής Προστασίας που δεν έχει τον επιστημονικό ρόλο για το πως θα πρέπει να χαραχτούν είτε να καθαριστούν δρόμοι είτε να αραιωθεί το δάσος είτε να φτιαχτούν αντιπυρικές ζώνες

Η Δασική υπηρεσία έχει αποδεκατιστεί σε προσωπικό και δεν μπορεί να ασκήσει τον διαχειριστικό της ρόλο ασχολείται με αλλότρια πράγματα, όπως η σύνταξη δασικών χαρτών και τις πράξεις χαρακτηρισμού, που αν αυτό δεν τελειώσει δεν πρόκειται έστω και αυτό το ελάχιστο προσωπικό να ασχοληθεί με άλλες δασικές υποθέσεις.

Τέλος η Πολιτική Προστασία κεντρικά απαξιώνεται από τους κατοίκους της Περιφέρειας από την έλλειψη επίσημης ενημέρωσης για τις φωτιές εκτός Αθηνών πέρα κάποιων λιγοστών δελτίων τύπου του Συντονιστικού της Πυροσβεστικής η οποία στην περίπτωση της πυρκαγιάς στο Παγγαίο εδρεύει στην Κομοτηνή και πέρα της απαρίθμησης των δυνάμεων πυρόσβεσης που επιχειρούν δεν απαντά στο καίριο ερώτημα των κατοίκων και των φορέων της περιοχής που βλέπουν τον τόπο τους να καίγεται για 7η μέρα σήμερα γιατί την πρώτη μέρα όταν η φωτιά έκαιγε χόρτα δεν επενέβησαν με πεζοπόρα τμήματα να την σβήσουν.

Ο μάχιμος Πρόεδρος του Κυνηγητικού Συλλόγου Ελευθερούπολης Γιώργος Ρηνώτας εθελοντής από την πρώτη μέρα στην κατάσβεση της φωτιάς που κατακαίει εδώ και μία εβδομάδα το Παγγαίο Όρος στην Περιφερειακή ενότητα Καβάλας μέχρι και την Περιφερειακή Ενότητα Σερρών τραυματίστηκε την Τετάρτη 28 Αυγούστου από πτώση βράχου και μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο της Καβάλας.